(به یاد مرحوم* پهلوان میرزاعلی علیخانیان قرقبان طرح جنگلداری بنشکی رامسر)
هنگامیکه تو بسان برگ پاییزی خزان میکردی هیچ کس از تو چیزی نشنید و نگفت. انگار که اتفاقی نیفتاد.تقصیر تو نیست .تقصیر کسانی است که شانیت و حیثیت جنگلبان و قرقبان و محیطبان این حافظان منابع طبیعی و میراث فرزندان آینده را به بازی گرفتند.
اما تو فقط قرقبان نبودی .تو یک پهلوان هم بودی . تو را جوانمرد خطاب میکردند چون تو در حفظ میراث پهلوانی گذشتگان هم دستی داشتی. با تو هستم. با توام ای پهلوان میرزاعلی.... ....او علیرغم قوت جثه بسیار مظلوم بود.
یک مورد مظلومیت او را به شخصه* شاهد بودم که مدیر وقت طرح جنگلداری بنشکی اضافه کار و ماموریت او را بخاطر پاره ای ذهنیتها در حد بسیار ناچیز و بصورت وجه دستی و نقدی با بی حرمتی هرچه تمامتر و با منت فراوان به دست او داد. با این همه سکوت و آرامش درونی را از یکی از آموزگاران طبیعت یعنی جنگل آموخته بود.
اکنون پهلوان میزراعلی در خاک ابدی آرمیده و دیگر نه جنگل و نه جنگلبانان و نه حیات سراسر و پیوسته زنده جنگل چیزی از او نمی شنوند.
او اکنون با یک دنیا خاطره چه پهلوانی در معرکه کشتی گیله مردی و چه قهرمانی در عرصه ی حفاظت از منابع طبیعی در سینه کش آرامگاه ابدیش در مزار چهل شهیدان کتالم رامسر در خاک خفته است.
پهلوان میرزا علی چندی است از میان ما رخت بربسته. امید است این نوشتار یادکردی از دوران پر خاطره اش باشد.
ياد آور ميشود قرقبان طرح جنگلداری بنشکی رامسر که در سرمای پر برف جنگل دالیخانی رامسر در اثر سقوط تنه درخت ممرز (جلم ) جان به جان آفرین تسلیم کرد و  نگارنده در زمان حادثه کارشناس بهره برداری طرح جنگلداری بنشکی و از همکاران آن مرحوم بود.

نسيم رامسري/gaysun_ziz@yahoo.com